น้ำตก เปรโต๊ะลอซู ...จ.ตาก(คู่แข่ง นำตก ทีลอซู)

การเดินทางสู่ป่าอุ้มผาง บริเวณรอยต่อระหว่างชายแดนไทย-เมียนมาร์ โดยทีมงานเดินป่ามหาชนเพื่อพิสูจน์ความยิ่งใหญ่ของ "เปรโต๊ะลอซู" น้ำตกยักษ์ที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าดิบแห่งเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอุ้ม ผาง จ.ตาก กับทีมงานนักเดินป่าทั้งหมด 18 คน ด้วยระยะเวลา 3 วัน 2 คืน เพื่อพิสูจน์ความยิ่งใหญ่และอลังการ ซึ่งทั้งหมดนี้เหลือไว้เพียง ความทรงจำและสิ่งดีดีมาฝากชาวบล๊อกด้วยภาพที่จารึกไว้บนแผ่นฟิล์ม บางๆ

พวกเราออกเดินทางจากกรุงเทพมหานครใน เวลาประมาณ 20.00 น. ของคืนวันศุกร์ที่ 7 ส.ค.2552 และแวะรับเพื่อนนักเดินป่าตามรายทางที่นัดเจอ จนมาสว่างเอาแถวๆ เส้นทางลอยฟ้าบริเวณอำเภอพบพระ พร้อมวิวสวยๆ ของเส้นทางกะเหรี่ยงลอยฟ้า 1,219 โค้งอันโด่งดังในกิตติศัพท์ที่ท้าทายผู้ที่ชื่นชอบการขับรถ ชมธรรมชาติไปเรื่อยๆ

มาถึงอุ้มผางแล้วยังต้องขับรถเข้าไป ที่หมู่บ้านกุยเลอตออีกประมาณ 40 ก.ม. ใช้เวลาประมาณ 2 ช.ม. กว่าจะเริ่มเดินก็น่าจะบ่ายโมงครึ่งไปแล้ว ... ใจยังหวั่นอยู่เลยว่าจะได้มีแมทช์ Night trail trekking แน่แน่เลย




ตลอดเส้นทางอันชื้นแฉะและสมบุกสมบัน อีกทั้งยังลุยน้ำตัดกำลังขาอีกหลายกิโลอยู่ทีเดียว ในท้ายที่สุด 3 ชั่วโมงผ่านไปหลังจากที่พวกเราเดินกันอย่างรีบเร่ง จนมาหยุดเอาที่แค้มป์น้ำตกซึ่งเป็นที่พักของพวกเราทั้ง 2 คืน และในวันรุ่งขึ้นเราก็จะมีคิวขึ้นไปดอยมะม่วงสามหมื่น

หลังจากผ่านคืนนรกไปอย่างทุลักทุเล แค้มป์ของเราหมดสภาพของการเป็นที่อยู่อาศัย คล้ายกับสลัมยังงัยยังงั้น เพราะโดนกระหน่ำด้วยพายุฝนอย่างหนักทั้งคืนทำให้หลายๆ คนแม้จะนอนในเต๊นท์ก็ต้องเปียกแฉะและอีกบางส่วนต้องนอนแช่น้ำรอจน กระทั่งเช้าเพื่อให้ความโหดร้ายทารุณนี้จากไป



ช่วงเช้าหลังจากแสงอาทิตย์แรกที่ช่วยเร่งปฏิกริยาของสายหมอกเหนือ ยอดไม้ พวกเราเร่งรีบเดินไต่ระดับตามไหล่เขาขึ้นไปยังยอดเขาลูกที่ สูงกว่าเพื่อหลีกหนีให้พ้นจากความหนาเหน็บของสายหมอกและเริ่มการ เก็บภาพบรรยากาศของเหล่าตากล้องที่อัดอั้นมาจากวันแรกที่ไม่ได้ช็อตเด็ดๆ เลย ... ในภาพเห็นน้ำตกอยู่ไกลๆ แต่เสียงดังอื้ออึงของพลัแห่งสายน้ำ ที่กระหึ่มทั่วหุบเขาจนถึงยอดดอยนู่นเลยทีเดียว

สายน้ำสุดปลายฟ้าและทิวหมอกทั้งสอง สายมาบรรจบกันก่อให้เกิดต้นน้ำแม่กลองแขนงหนึ่งที่หล่อเลี้ยง ชีวิตคนอีกจำนวนมาก



ขึ้นมาถึงระดับสันเขาลูกที่สามครับ เรายังมีเส้นทางเดินอีกไกล เพราะเพิ่งจะผ่านมาได้ครึ่งทางเท่านั้นเอง เสบียงก็ร่อยหรอ น้ำที่เตรียมมาก็เริ่มหมด กับเวลาที่ใกล้จะบ่ายเต็มทีเพราะเราผลาญเวลา ส่วนใหญ่ไปกับการเก็บภาพบรรยากาศดีดีนั่นเอง



ทางเดินในช่วงสุดท้าย สภาพป่าและเส้นทางจะเป็นลักษณะของป่าหญ้า หาต้นไม้ใหญ่ๆ ขึ้นได้ยากนัก ช่วงสุดท้ายนี้คล้ายกับเนินมรณะของภูสอย ดาวครับ แต่น่าจะชันและเดินลำบากกว่าเยอะด้วยระยะทางที่ขึ้นตลอด แบบนอนสต๊อป

หลังจากขึ้นไปถ่ายรูปบนดอยมาทั้งวัน เราก็มีเวลาไม่มากนักในการทำเวลาลื่นและสไลด์โดยมีบั้นท้ายเป็น เบรกเพื่อให้มาถ่ายรูปน้ำตกอันยิ่งใหญ่ให้ทันก่อนที่แสงจะลับขอบ ฟ้าและไม่เป็นใจนัก






อาจจะดูเก็บกดไปหน่อย แต่วันที่สองนี้ ผมและทีมงานกระหน่ำชัตเตอร์สู้สาย น้ำอย่างไม่กลัวอุปกรณ์ราคาแพงจะเจ๊ง ด้วยความอัดอั้นและเก็บก ดตามสไตล์พวกบ้าถ่ายรูป งานนี้ได้อย่างที่หวังหลายช็อตทีเดียวครับ

น้ำตกรูปหัวใจสุดปลายฟ้าและฝั่งฝัน มาบรรจบกัน





อาจกล่าวได้ว่า "เปรโต๊ะลอซู" นั้นยิ่งใหญ่เหนือทีลอซูแน่นอนครับ แต่จะมีสักกี่คนที่มีโอกาสและ ไขว่คว้าตั๋วเพื่อเดินทางเข้าไปพิสูจน์สมมติฐานนี้ สำหรับผมแค่ได้เห็นและเข้าไปค้นหาก็มีความหมายมากเกินจะกล่าวใน ที่นี้ได้ แม้ฝีมือการถ่ายภาพเก็บบรรยากาศอาจจะยังด้อยนัก แต่ความปลาบปลื้มในธรรมชาติที่ประเทศนี้ยังมีให้เห็นได้ เพียงแต่อดทนและเข้าถึงแหล่งที่สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริงนับเป็นประสบการณ์ ที่ล้ำค่า ... จึงเป็นเรื่องราวที่นำมาฝากชาวบล๊อกเพราะผมไม่สามารถ เก็บเอาไว้ดูคนเดียวได้