พออ่านแล้ว รู้สึกสนุกดี ว่า....เอ้ !! แปลกจังเลย นี่เราก็ยังอ่านมันได้นี่หน่า แม้เหมือนจะงง ไม่เข้าใจ
แล้วทำให้เกิดข้อคิดบางอย่างขึ้
ไม่รู้ว่าคุณเคยอ่านหรือยัง แต่เอาล่ะ เราไปอ่านกันดู ดูสิว่าคุณอ่านมันได้มั้ย แล้วค่อยมาคุยกันต่อ
ณุอาน่ได้มยั้
ถ้าคณุอาน่บทคาวมนี้ได้
คณุมีความคดิที่แขง็
คณุอาน่ได้หรอืเลป่าล่ะ
มีแค่ 55 คนจาก 100 เท่านนั้แล่หะที่อา น่ได้
ฉนัไม่อายกจะเชอื่เลยว่า
ฉนัเข้าใจสงิ่ที่ฉนักำลงัอาน่อู
มนัเปน็ปฎกราากรณ์ของคาวมคดิ
ผลการศกึาษวจิยัจาก มวหายิทัาลย แบมคิร์จด ก่าลวว่า
มนัไม่สคำญเลยว่าตวัอรัษกเยี
มนัสคำญแค่ว่า ตวัอษักรแรกและตวัอษกัรตวัสดุ
นนั้อู่ยในตนำแห่งที่ถกูตอ้ง ที่เลืหอนนั้มนัจะมวั่ซวั่อ่
คณุก็อาน่มนัได้อู่ยดี ไม่มีปหญัา
ที่เปน็อาย่งนี้เราพะคาวมคดิ
ไม่ได้อาน่ตวัอษกัรทกุตวัซกั
แต่อาน่เปน็คำเตม็ ๆ คำ
สดุยอดเลยใช่ มยั้ล่ะ...ใช่เลย
แต่ยงัไงฉนัก็คดิว่าการสกะดมนั
ถ้าคณุอาน่บควาบมนี้ได้ ชว่ยสง่ตอ่หอน่ยนะ
ฉะนั้น ความสับสันวุ่นวายไม่ได้เป็
จงเผชิญกับมันเถิด แล้วคุณจะรู้ว่า
คุณสามารถอ่านปัญหาที่ดู
ใช่.....คุณยังไหว.....และคุณอ่
No comments:
Post a Comment