หลังเที่ยงของวันนี้ ผมกลับไปบ้านหลังอบอุ่นอีกครั้ง
บ้านยายถ้วน-บ้านนายชวน-บ้านครู
คนละหลัง ในบริเวณเดียวกัน
เลขที่ 183 ถ.วิเศษกุล อ.เมือง จ.ตรัง 92000
เข้าไป...แล้วหันไปมองทางออก...
วันนี้ พาหลานสาว 2 คน ไปเยี่ยมด้วย
ลานที่โล่ง กว้าง แต่วันนี้เงียบเชียบ...
มีแต่คนดูแลบ้านคนเดียวออกมาให้
แต่ขอโทษเถอะ... ลืมถ่ายรูปมาให้ดู อิ อิ อิ
ไม่นานเขาก็ชี้ให้เห็นผึ้งรั
เขาบอกว่า ผึ้งกลุ่มนี้เพิ่งมาอยู่...
ผมไม่รู้ว่า นอกจากเพราะเป็นบ้านที่มี
ร่มรื่นด้วยไม้นานาพรรณ
เสียงนกร้องก้องกู่อยู่ตลอดเวลา
ลมพัดมาต้องกิ่งไม้ส่งเสี
ผึ้ง...จะบอกถึงสิ่งใดได้อีกบ้
แล้วจอมปลวกที่ยกเก้ายิ่งสูงขึ้
แต่... อิ อิ อิ ฝูงเก้าอี้ที่เอียงพิง
คล้ายจะบอกว่า วันนี้ เจ้าของบ้านเหนื่อย...
สอบถามแล้วรู้ว่า ไม่มีใครอยู่ นอกจาก 'พี่ระลึก' ที่กำลังพักผ่อน
มีดสวยงาม วางอยู่เหนือทีวี น่าจะเป็นของที่ระลึก จากใครสักกลุ่มคนที่เคยมาเยือน
ขนุนบ้านนี้ก็ดกนัก
เสียดาย...ยังไม่สุกสักลูก ไม่งั้นจะลัก 'ลูกหนุน' บ้านนายชวน ให้ลือลั่นสักที 555
ทางเดินไปสู่หลังบ้าน
อีกอาคารหลังย่อม ลมโกรกสบาย เดินทะลุผ่านไปสู่สนามกีฬา
บอกหลานสาวว่า บ้านหลังนี้ ใครมาก็ได้
เช้าและบ่าย เด็กนักเรียนจะเดินทะลุหน้า-หลั
หลานเขาได้แต่งงงๆ ถามว่า บ้านอดีตนายกฯเนี่ยนะ...
นำภาพสาวๆ มาฝาก ไม่อยากบรรยาย... เหนื่อย... อิ อิ อิ...
สองสาว ยืนอยู่ใต้ใบกว้างของต้น 'เจ้าเมืองตรัง'
No comments:
Post a Comment