ดอยลาง ดอยงามแห่งท่าตอน จ.เชียงใหม่

ความเดิมจาก ตอนที่แล้ว .. คลิ๊กตรงนี้ ก็ได้ค่ะ .. ป้าโอ๋ และน้าชอ ได้พาฉันทะยานจากดอยอินทนนท์ ไปดอยลาง ดอยงามแห่งท่าตอน .. เดินชมนกชมไม้ จนตะวันจะลับขอบฟ้า กวาดต้อนเหล่านกที่นักดูนกหลายๆ ท่านขนานนามว่านกเทพ เข้าไว้ใน list จะจะหมดดอย หลังจากที่พวกเราพบเจ้า Fire-tailed Sunbird ( นกกินปลีแดงหัวไพลิน ) พวกเราก็ละสายตาจากเจ้าตัวเล็กๆ หันมาสนใจ ทิวทัศน์งามๆรอบๆตัว

" เป็นจุดชมตะวัน ที่งดงามและแสนจะสบายมากๆ .. เดือนก่อน ไปม่อนทูเล ที่แม่ฮ่องสอน ... กว่าจะได้มองตะวันแบบนี้ เดินเมื่อยตะกายขึ้นยอดดอย ลิ้นห้อยแทบจะเอามาพันคอได้เลย .. เยี่ยมจริงๆ " ฉันเอยชื่นชมไม่หยุดปาก แต่ที่แน่ๆ ฉันต้องพาเหล่าโอ้เอ้ มาที่นี่มั่งแระ .. อาจจะไม่ท้าทาย สำหรับ ParadiseFc แต่ก็น่าเป็นสถานที่ที่น่าสนใจของเจ้า BlueMagpie เจ้านี่ชักเริ่มติดนิสัยขี้เกียจเดินเหมือนฉันเข้าแล้ว

" ไปกันได้แล้วม้าง " ก่อนที่เส้นทางกลับที่พักจะมืดสนิท น้าชอ ก็ออกความเห็นกลับไปทำอาหารค่ำกันดีกว่า

พวกเราแบ่ง หน้าที่ ให้น้าชอ หุงข้าว .. ด้วยกิติศัพท์ที่เล่าขานกันสืบมาว่า ไม่ว่าจะเป็นข้าวประเภทไหน หุงด้วยหม้ออะไร น้าชอ สามารถทำให้ข้าวทั้งหม้อ สุกทั่วไม่มีไหม้แม้แต่น้อย ( Conf. ว่าจริง ) ป้าโอ๋เตรียมเครื่องปรุง ส่วนฉันลงคลุกปรุงในกะทะ

คืนนี้ อากาศหนาวมาก จนไม่อยากเดินออกไปดูดาวแม้นว่า ท้องฟ้าคืนนี้จะสกาวพราวไปด้วยหมู่ ดาวระยิบระยับ

"ตอนนี้เธอทำ อะไรอยู่นะ .. " ฉันรีบสลัดความคิดถึงที่แว๊ปเข้ามาออกอย่างรวดเร็ว

ข้าวก็กิน แล้ว น้ำหวานก็ดื่มแล้ว อากาศเย็นๆเยี่ยงนี้ .. ทำรัยดี นึกถึงเมื่อคราวไปเขาใหญ่ .. ถ้าได้ฟังเพลงที่พี่นกแสงเล่น เจ้าHucka กะน้าโชย ช่วยร้องประสานเสียง คงจะดีไม่น้อย

" นอนแระ ง่วงมาก " ฉันรีบเข้านอน .. หาเรื่องหลบเข้ามุม ทบทวนความรู้สึก อยู่เงียบๆ ปล่อยให้ ป้าโอ๋ กันน้าชอ คุยกับกลุ่มน้องๆ ไม่นาน ฉันก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกเลย จนกระทั่ง ..

... ... ...

" น้ำเดือนแล้ว .. " เสียงน้าชอ ดังรอดมาจากด้านนอกเต้นท์ ฉันจะนอนรับประทานบ้านเมืองอยู่อย่างไรได้ ต้องลุกดิ

" เจียวไข่ สักหน่อยดีกว่า กินรองท้อง " ที่จริงฉันกะแค่ ทำขนมปังไข่ดาว แต่ไปๆมาๆ กลายเป็น ไข่เจียวมะเขือเทศ น้าชอก็เลยหันไปคว้าหม้อสนามที่มีข้าวเย็น เหลือจากเมื่อคืน ขนมปังไข่ดาวที่วางแผนไว้ เลยกลายเป็นข้าวสวยกับไข่เจียว กินกันเป็นล่ำเป็นสันไปเลย ป้าโอ๋กินไม่ลง เช้าเกินแต่ก็ยังรักษาสิทธิไว้ให้ มั่นคง .. ตักใส่กล่องพลาสติก

" เอาไปกินกลางทางดีกว่า เผื่อหิว " ป้าโอ๋บอก

" เราเดินไปทางนู้นดีกว่านะ ตอนเช้าดูนกเส้นนี้เหมาะกว่า สายๆ ค่อยไปดูคูเทีย ( นกขัตติยา )" เช้านี้ฉันเดินตามป้าโอ๋ย้อนกลับเส้นทางที่ผ่ามาเมื่อ วาน

เจ้าลูกหมา สองตัวของป้าโอ๋กับน้าชอ เมื่อปีกลาย ปีนี้เป็นหนุ่มใหญ่ มารยาทดี ช่างเล่น ช่างประจบ

ประมาณ 8 โมงเช้าพวกเราก็เคลื่อนย้ายทำเลกันอีกครั้ง คราวนี้ขึ้นไปที่จุดเป้าหมาย ฉันจอดเจ้านาฟ้า ไว้ที่เดิมที่เมื่อวาน เดินไปที่ต้นไม้สีชมพู เพราะรู้แน่ๆว่า ถ้าไม่เห็นตัวไหนๆก็ตาม ยังงัยซะ ฉันก็จะได้เห็นนกกินปลีสีสวยๆ บ้างล่ะ

หลังจากที่ เดินไปเดินมา ใช้เวลาทั้งหมดกับการคลิ๊กเจ้าอีแพรดท้องเหลืองที่ซุกซน อยู่ไม่นิ่ง กับเจ้านกกระจิบภูเขา ป้าโอ๋ก็เริ่มเหนื่อยและหิว

เสบียงที่ เตรียมมาตั้งแต่เช้า ก็เริ่มถูกเอาออกมาใช้งาน ส่วนฉันอิ่มมาแล้วไม่รู้สึกหิวแต่อยากใด .. ไปเปิดร้านกาแฟดีกว่า .. ว่าแล้ว ก็เดินกลับไปหาเจ้านาฟ้า ..

" พวกเราจะกลับไปเก็บของเมื่อไหร่ "

" 10 โมง ก็ได้ อ่ะ! " น้าชอ ต่อเวลาเมื่อเห็นว่าเดินไปเดินมา ก็ยังหา นกขัติยา ไม่พบ .. ฉันก็เริ่มเมื่อย ..

" เฮ้ย! เกิดรัยขึ้นเหรอ มีรัยเหรอ " ฉันตะโกนถามเด็กๆที่กระโดดลงจากรถกะบะที่ เพิ่งผ่านหน้าแว๊ปๆ อาการสละรถเยี่ยงนี้ต้องมีตัวเด็ดแน่นอน ..

จริงอย่างคาด เมื่อแว่วๆเสียงน้องๆตอบกลับ

" คูเทีย! ป้าโอ๋! .." แว่วมาแค่นี้ สมองน้อยๆก็ตีความเต็มประโยคที่ต้องการสื่อ ทันที

ฉันวางขนมใน มือ คว้ากล้อง วิ่งประชิดป้าโอ๋ทันที " หนายป้า อยู่ตรงไหน " ปากก็ถาม ตาก็สอดส่ายหา

" เจอแล้ว อยู่ตรงแง่งไม้ เกาะอย่างเหน่ง เลย " ฉันมองอย่างเต็มตา พยายามที่จะถ่ายหลายครั้ง เจ้าเลนส์ตัวที่มีอยู่ก็ไม่เป็นใจเอาซะเลย วืดวาดๆ ..

" แป๋มถ่ายให้ได้นะ เอาไปฝากพี่ชาลี " ป้าโอ๋พูดให้มีแรงพยายามมากขึ้น .. ( กะว่าถ้าพี่เห็น จะต้องตาร้อนผ่าวๆแน่นอน อิอิ ) .. " พี่ชาลียังไม่เห็นเนอะป้า "

" พี่เหน่อคงได้ล่ะน่า " สุดท้ายก็ต้องตัดใจ ว่าไร้สามารถหวังพึ่งน้าชอ คนเดียว

" เดี๋ยวส่งให้ " น้าชอ ..ผู้พิชิตในคลิ๊กเดียว บอกเมื่อเช็คผลประกอบการ

นกขัติยา .. ขอบคุณภาพจาก SaveBird.Com ค่ะ

" ตกลงมีทั้งหมดกี่ตัว "

" อุ่นเห็น 6 ตัวนะคะ "

" หูยยยย! 6 ตัวเชียวเหรอ .. " ฉันนึกในใจ ตัวนี้ ตามล่ามาหลายที่ก็ไม่มีโอกาสได้เห็น ซะที ตั้งแต่ผ้าห่มปก ไปถึงเฟรเซอร์ฮิล มาคราวนี้ ดอยลางทำให้ฉันเห็นนกในฝันของฉันทีเดียวตั้ง 6 ตัว .. ดอยนี้..แจ๋วง่ะ!

เห็นกันครบ เสร็จสมอารมณ์หมาย พวกเราก็หันหลังกลับไปเก็บข้าวของ .. หอบยิ้ม และความอิ่มเอมกลับบ้าน ..

กลุ่มน้องๆ ล้านนาฯ อยู่ต่ออีกคืน

เส้นทางที่ สวยงาม .. ฉันมโนภาพถึงช่วงที่ต้นนางพญาเสือโคร่งบานทั้งเส้น ..

ไม่น่า เชื่อว่า เส้นทางที่เริ่มแรกโล่งเตียนเหมือนจะไม่มีอะไรในตอนต้น ตอนปลายจะกลายเป็นสวรรค์ของพวกเรา ..

" หน้าร้อนมาได้มั๊ย " ฉันกะว่าเมษาไม่มีที่ไป ก็ขึ้นที่นี่จะดีกว่า

" ที่นี่มาได้ ตลอดแหละ อากาศสบายๆ "

... ... ...

" สงกรานต์นี้หยุดย้าวยาว พาเจ้านาฟ้าไปเที่ยวไหนดีน้อ " .. ฉันเริ่มลังเล ระหว่างล่องใต้ กับขึ้นเหนือ

... ... ...